الان نشستم چند از پستای اول این وبلاگ رو خوندم ؛یه چیزایی رو اون موقع برای اولین بار تجربه کرده بودم و چون تازه بودن بشدت ارزشمند بودن برام و حس خوب و آرامش بهم میدادن .من خیلی از اون چیزا رو الانم دارم ولی چون در گذر زمان اتفاقای مختلف افتاده ،تجربه هایی که بعضیاشون بدجور روحو آدمو خراش میدن باعث شدن اون چیزای ناب که دیگه تکراری شدن به چشمم نیان.ولی الان با خوندنشون یه بخش قشنگی ازشون رو به یاد آوردم و علتشم مستند سازیشونه ،ازشون نوشتم و دارمشون.

معمولا تو روزای بد زندگیم هرجایی شده از حس و حال بدم چند خط برای خودم مینویسم ولی خب هیچ وقت دیگه سراغشون نمیرم ،انگار با نوشتن میخوام رهاشون کنم.ولی انگاری بد نیست اتفاقای خوب یا برداشت و تجربه هایی که بدست میارم رو بنویسم که دوباره بخونمشون.